تأثیر القای موتاسیون بر قابلیت ترکیب پذیری عمومی و روابط صفات در اسپرس (onobrychis viciifolia scop)

در این مطالعه به منظور بررسی اثر القای موتاسیون توسط موتاژن شیمیایی اتیل متان سولفونات بر قابلیت ترکیب پذیری عمومی و روابط صفات در اسپرس، تعداد 40 ژنوتیپ موتانت نسل سوم به همراه 39 ژنوتیپ غیرموتانت از نظر خصوصیات مورفولوژیک و زراعی به مدت دو سال تحت شرایط مزرعه مورد بررسی قرار گرفتند. مقایسه میانگین به تفکیک سال­ها نشان داد که فامیل­های موتانت در سال دوم پس از استقرار کامل از عملکرد علوفه خشک و نسبت برگ به ساقه بیشتری نسبت به فامیل­های غیرموتانت برخوردار بودند. نتایج قابلیت ترکیب پذیری عمومی صفات نشان داد که موتاسیون مقادیر و دامنه قابلیت ترکیب پذیری عمومی، بیشتر خصوصیات را کاهش داد، در حالی که این شاخص برای برخی صفات نظیر نسبت برگ به ساقه افزایش یافت. تجزیه خوشه ای روی مقادیر ترکیب­پذیری عمومی در هر یک از جوامع موتانت و غیرموتانت منجر به 3 گروه مجزا گردید. براساس خصوصیات مهم برخی ژنوتیپ­های موتانت (شماره های 8، 10، 12، 20، 25، 26 و 36) و غیر موتانت (شماره های 7، 8، 9، 10، 11 و12) برای توسعه واریته ترکیبی معرفی شدند. القاء موتاسیون رابطه بین برخی خصوصیات را تغییر داد. به عنوان مثال همبستگی عملکرد علوفه خشک با تعداد شاخه فرعی در غیرموتانت­ها منفی بود، در حالی که این همبستگی در موتانت­ها مثبت بود. همبستگی درصد برگ با تعداد ساقه در بوته در موتانت­ها مثبت ولی در غیرموتانت­ها منفی بود. مقایسه تجزیه عامل­ها در دو جامعه نیز نشان داد که فامیل­های موتانت توانستند با تعداد عامل کمتری واریانس بیشتری را نسبت به فامیل­های غیرموتانت توجیه کنند. نتایج نشان داد که اگرچه جامعه موتانت و غیرموتانت مورد مطالعه منشأ یکسانی داشته اند اما القاء جهش و انتخاب طی چند نسل توانسته است بر توان ترکیب پذیری و تا حدودی بر روابط بین صفات و عوامل پنهانی مؤثر بر آنها تأثیر گذار باشد.